ارایه یک مدل جهت توزیع مبتنی بر نیاز نیروی انسانی متخصص در بخش سلامت با الگوگیری از نظام های مختلف مالیاتی

مقدمه: توزیع مبتنی بر نیاز نیروی انسانی متخصص در بخش سلامت، با توجه به ویژگی های حیاتی خدمات سلامتی برای مردم، بسیار مهم می باشد. در این راستا مطالعه حاضر سعی کرده است با ارایه یک مدل مناسب در این جهت گام بردارد.   روش کـار: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بود که با استفاده از چهار شاخص منتخب در زمینه توزیع نیروی انسانی متخصص، چهار سطح نیاز به نیروی انسانی متخصص در هر منطقه را تعیین کرد و سپس با الگوگیری از چهار نظام مالیاتی، روش پرداخت مناسب برای هر یک از این سطوح را ارایه داد.   یافته ها: بهترین روش پرداخت برای سطح اول که بیشترین امتیاز را به لحاظ نیاز به نیروی انسانی متخصص کسب می کند، پرداخت افزایشی می باشد. سطوح دوم، سوم و چهارم که امتیازات کمتری را کسب می کنند، به ترتیب، استفاده از روش های پرداخت نسبتی، مبلغ کلی و کاهشی پیشنهاد می گردد.   نتیجه گیری: ایجاد انگیزه اقتصادی هدفمند برای توزیع مبتنی بر نیاز نیروهای متخصص در بخش سلامت، دغدغه ای بوده است که مدل پیشنهادی در این مطالعه می تواند تا حدودی آن را رفع نماید. لذا بررسی بیشتر این مدل و ایجاد الزامات قانونی و سیستم اطلاعاتی مناسب برای بهره مندی بیشتر از نتایج آن پیشنهاد می گردد.